پرهیز از رفتارهای پرخطر و واکسیناسیون؛ دو راه موثر برای پیشگیری و کنترل عفونت پاپیلوما

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده سرطان معتمد جهاددانشگاهی ، دکتر مریم فاضلی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا به مناسبت هفته بهداشت ( یکم تا هفتم اردیبهشت) اظهار داشت: خوشبختانه، بیش از ۷۰ درصد موارد پاپیلوما بدون نیاز به هیچ گونه مداخله پزشکی، برطرف می شوند اما بیشتر درمان‌ها بر پایه تخریب بافت‌های آسیب دیده است که در عین حال باعث تخریب بافت های نرمال اطراف نیز می ‎شود.

مدیر مرکز مشاوره، تشخیص و غربالگری ویروس پاپیروما خاطر نشان کرد: بهبود مقطعی توسط بسیاری از شیوه ‎های درمانی حاصل می‌شود اما بهبودی کامل به علت عود ضایعات معمولاً وجود ندارد.

این متخصص پژوهشکده سرطان معتمد تاکید کرد: افراد نباید در گرداب تبلیغات فریبنده، اطلاعات نادرست و هراس افکنی های سودجویانه‌ای که در خصوص پاپیلوما و روش های درمان آن در جامعه وجود دارد، فرو روند.

فاضلی ادامه داد: ویروس پاپیلومای انسانی یا به اختصار HPV، ویروسی است که از دوران باستان وجود داشته و در سال ۱۹۷۴پروفسور هرالد زارهاوسن، دانشمند آلمانی برای نخستین بار به ارتباط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و بروز سرطان دهانه رحم پی برد و مشخص شد این ویروس مسئول ۹۹ تا ۱۰۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم (سرویکس) در خانم‌ها است که همین یافته، جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۰۸ میلادی(۱۳۸۷ خورشیدی) را نصیب وی کرد.

وی درباره همه گیری این ویروس نیز توضیح داد: از هر ۶۰۰ هزار سرطان وابسته به ویروس پاپیلوما در دنیا در سال ۲۰۲۰ میلادی حدود ۳۴۰ هزار زن در همان سال فوت می کردند که هشت درصد کل میزان مرگ در زنان به دلیل سرطان است.

عضو هیات علمی پژوهشکده سرطان معتمد تاکید کرد: این ویروس همچنین عامل بروز بسیاری از موارد سرطان‌های سر و گردن و مقعد در زنان و مردان و سرطان آلت تناسلی و حتی ناباروری در مردان است.

به گفته وی، علت این میزان انتشار بالا، مکانیسم انتقال جنسی این ویروس (بیش از ۹۰ درصد موارد) و همچنین دیگر راههای انتقال (کمتر از ۱۰ درصد موارد) است.

فاضلی خاطر نشان کرد: از آن جا که این ویروس در بسیاری از موارد در بیماران بدون علامت بوده و درصد بالایی از عفونت و یا بیماری یا اصلا تشخیص داده نمی شوند و یا در انتهای فاز بیماری (سرطان) تشخیص داده می شوند، احتمالا آمار واقعی چند برابر آمارهای ارائه شده وجود دارد.

فاکتورهای خطر برای ابتلا به سرطان دهانه رحم در زنان

این متخصص حوزه سرطان در ادامه با برشمردن فاکتورهای خطر برای ابتلا به سرطان دهانه رحم در زنان، خاطر نشان کرد، شروع فعالیت جنسی در سنین کمتر از ۱۹ سال، دارا بودن بیش از یک شریک جنسی، وجود ضایعات پیش سرطانی و عدم استفاده از وسایل پیشگیری از انتقال بیماری از مهمترین عوامل ابتلا به این نوع سرطان هستند.

دکتر فاضلی تاکید کرد:‌ اطلاعات اپیدمیولوژیکی و مولکولی نشان داده اند که علاوه بر ابتلا به عفونت ماندگار ویروس های پاپیلومای انسانی پرخطر، کوفاکتورهایی از جمله سیگار کشیدن و کارسینوژنها، شیوع سرطان‌های ایجاد شده توسط این ویروس را افزایش می‌دهند.

به گفته وی، تاکنون حدود ۲۰۰ ژنوتیپ مختلف این ویروس شناسایی شده است؛ عامل ایجاد زگیل های دست و پا که تقریبا همه ما در طول زندگی به آنها دچار می شویم، برخی ژنوتیپ های ویروس پاپیلومای انسانی هستند. عفونت مزمن (تشخیص ویروس بیش از ۲۴ ماه) با یکی از تیپ‌های پرخطر ویروس، عامل اصلی برای ایجاد ضایعات پیش سرطانی و یا سرطان در هر دوجنس می‌باشد.

مدیر مرکز مشاوره، تشخیص و غربالگری ویروس پاپیروما اظهار داشت: حدود ۴۰ ژنوتیپ دیگر از این ویروس هم در ناحیه تناسلی باعث بیماری می شوند. با این که عامل بیش از ۹۰ درصد موارد انتقال ژنوتیپ های تناسلی، ارتباط جنسی است ولی شواهدی از انتقال غیرجنسی این ویروس نیز مشاهده شده است همانند انتقال از مادر آلوده به نوزاد که به بروز بیماری نادر پاپیلوماتوز حنجره در نوزاد منجر می شود.

وی خاطر نشان کرد: تماس با البسه زیر و دیگر اشیاء آلوده یا تماس پوست به پوست به واسطه دست ها (در صورت آلودگی دست فرد به ویروس) هم از روش های انتقال غیرمستقیم پاپیلوما است.